Het strand

'Hey!' Begroette hij Cameron en Owen. 'Gaan jullie mee naar de stad?' Vroeg hij en hij keek richting de gebouwen die ze zagen via de stad. Daarna richtte hij zich op Fitz die nog alleen op de rots zat. Strak bekeek hij hem, op de een of andere manier had hij een nare blik in zijn ogen.

Cameron zag Owen het strand op komen lopen. Ze voelde zich schuldig tegenover Owen. Ze glimlachte even naar Owen en keek naar haar voeten. Toen Daniel vroeg of ze mee de stad in ging wilde ze ja zeggen, maar ze realiseerde zich dat ze nog in haar bikini stond. "Ja, gaan jullie maar alvast. Ik ga even douchen en me omkleden thuis," zei ze. Ze keek naar Fitz die alleen op de rots zat. Hopelijk had hij Owen nog niet gezien.

'Oke, anders wachten wij hier wel.' Hij trok Owen mee achter de strandtent waar Fitz hun niet zag. 'Niet bang zijn oke, Fitz is hier ook, ik dacht ik zeg het even.' Hij hield Owen vast met zijn armen wreef tegelijk door zijn haar.

Owen keek met een glimlach naar Daniel toen hij hem zo opgewekt begroette. ''Lijkt me leuk'' Reageerde hij wat zacht na zijn voorstel om de stad in te gaan. Zijn blik viel daarna op Cameron. Niet wetend dat zij net met Fitz had zitten zwemmen. Hij glimlachte wat naar haar. Hij wilde reageren maar op dat moment trok Daniel hem ineens mee achter een strandtent. Daar maakte Daniel algauw bekend dat Fitz hier was. Owen zijn adem stokte eens. Het gewrijf door zijn haar zou hem ergens moeten kalmeren maar hij voelde zich nu toch aardig gespannen voelen. ''Ik wil niet in zijn buurt zijn Daniel..'' Zei Owen zacht tegen hem.

'Rustig Owen,' stelde hij hem gerust 'hij doet je niks.' Hij wist niks zeker maar hij wilde niet dat Owen bang voor hem was. 'Luister, als hij komt ik bescherm je.' Daniel gaf een kus op Owen's wang en wreef er daarna met zijn hand overheen.

Daniel zei hem rustig te worden. Voor een moment sloot Owen zijn ogen wat half toen hij zei dat hij hem niks zou doen. Was het maar waar, hij wist zeker dat als Fitz hem alleen zou hebben het weer fout zou gaan. Owen kwam dichter bij Daniel staan en legde langzaam aan zijn armen om hem heen zodra hij hem een kus gaf en over zijn wang wreef. ''Dankje Daniel..'' Fluisterde hij naar hem toe.

''Aan het verstoppen voor Fitzy?'' Zei Fitz zijn stem plotseling tegen de twee. Fitz had zijn shirt en schoenen weer aan. Hij had nog even naar Cameron gekeken maar nu stond hij met over elkaar geslagen armen tegen de hoek van de tent. Hij keek met een kalme blik naar Daniel en Owen die wat knus met elkaar bezig waren. Hij snoof dan ook eens, hij vond het er niet uit zien.

'Owen, ik ben er voor je,' zei hij. Een paar tellen later kwam Fitz om de hoek. 'Rot op,' mompelde hij. 'Niemand wilt jou hier Fitz.' Zijn hart ging tekeer maar hij probeerde niet bang te zijn. Hij keek naar Owen en beet op zijn lip. Hij deed alles voor hem.

Cameron keek toe hoe Daniel Owen achter de strandtent trok. Dat ging zeker om Fitz, ze hoopte echt dat hij hen met rust zal laten. Ze zag niet dat Fitz ook naar ze toe ging. Ze ging nog even in het zand zitten om op te drogen.

Fitz grijnsde wat door Daniel zijn reactie. Dat zou hem niet weg gaan, en al helemaal niet de blik van Daniel zijn ogen. Fitz voelde zijn vuisten jeuken. Ja hij kickte er weer op. Fitz zette zich recht en liep op de twee af. Ineens gaf hij Daniel een ruwe duw. ''Het was gezellig de vorige keer niet?'' Zei hij met een brede grijns tegen hem. Voor een moment keek hij opzij naar Owen, die zou toch niks doen. Hij richtte zich weer tot Daniel.

Owen keek omhoog naar Daniel. Hij slikte eens door zijn woorden. Plotseling hoorde hij Fitz. Hij keek gelijk om en zag hoe hij keek. Het was haast alsof ze recht in hun ondergang keken. Ineens kwam Fitz op hen af en gaf hij Daniel een duw wat hem los raakte van hem. Owen werd zo dan ook wat weg geduwd van hen. Gelijk voelde hij weer een hoop angst.

Hij grijnsde terug, dit keer wou hij het duel aangaan ookal zou hij verliezen. 'Je stelt wel iemand teleur,' zei hij pesterig. 'Denk is aan je meisje.' Hij bleef voor Owen staan en liep toen wat meer op hem af en gaf hem een vuist in zijn gezicht.

Fitz zag zijn grijnsje. Dacht hij hem nu soms aan te kunnen? Fitz balde zijn handen weer tot vuisten. Hij luisterde naar zijn woorden. Daarna kreeg hij ineens een vuist in zijn gezicht. Fitz zijn gezicht draaide even waarna hij om keek naar hem. ''Fout, ik heb geen meisje'' Zei Fitz hem met een grijnsje waarna hij hem een stoot in zijn maag gaf, er volgde daarna dan ook een tweede. Fitz voelde de adrenaline weer dat hem werd gegeven waarneer hij ging vechten. Het voelde zo goed aan voor hem, net drugs.

Cameron stond op en liep richting de villa.

Owen zag hoe Daniel op Fitz reageerde. Nee toch.. dit kon niet waar zijn. ''Daniel..'' Zei Owen dan ook. Hij wilde niet dat Daniel op het gevecht in ging. Fitz was geen geintje waar je zomaar in op kon gaan. Ook al wilde Daniel hem nog zo beschermen. Owen wilde hem niet zien vechten met Fitz. Dat wilde hij gewoon niet zien, Daniel mocht niet weer pijn krijgen.

'Toch wel,' zei hij 'je weet best wie ik bedoel.' Daniel mompelde eigenlijk maar wat na die klappen maar hij bleef glimlachen en gaf nog twee klappen terug. Één in zijn maag en eentje tegen zijn gezicht aan.

Fitz grijnsde wat door Daniel zijn woorden. ''Hm laat me denken, niets komt in me op'' Reageerde Fitz flauw op hem. Hij wist wel wie hij bedoelde, Cameron. Maar wie zei dat hij echt gevoelens voor haar had? Ergens kon hij daar zelf geen antwoord op geven. Maar dat hoefde niemand te weten. Hij kreeg al snel weer klappen terug. Fitz voelden ze wel. Maar het versterkte de kick alleen maar. Hij ging even met een hand langs zijn mond door de klap tegen zijn gezicht. Hij richtte zich weer tot hem en pakte hem bij zijn kraag vast waarna hij hem richting de grond drukte. Hij gaf hem dan ook een stoot tegen zijn gezicht.

Owen keek met grote ogen toe. Zodra Fitz Daniel tegen de grond werkte rende Owen er zonder nat denken op af. Hij sloeg zijn armen om een arm van Fitz. ''Fitz laat hem met rust alsjeblief'!'' Riep Owen naar hem. Hij wilde niet weer zien hoe Daniel toegetakeld werd.

Cameron kwam het strand weer opgelopen. Ze had zich omgekleed en gedoucht. Ze bleef even stilstaan, waar waren Daniel en Owen ook alweer, ze zouden op het strand op haar wachten. Ze keek rond en liep verder het strand op. Misschien waren ze al in de stad.

Hij werd bij zijn keel gepakt en op de grond geduwd, de klap die zijn hoofd met de grond maakte was nog erger dan de klappen die hij daarna kreeg. Hij wist zijn arm nog los te krijgen op de grond en gaf hem nog een vuist op zijn neus. Owen hield hem vast van achter dus hij rolde zich los van hem. 'Owen! Nee hou op!' Riep hij wanhopig. Owen betekende veel voor hem en hij wilde niet dat hij naar het ziekenhuis moest. Zijn hoofd bloedde heftig maar het kon hem op dit moment vrij weinig schelen.

Fitz kreeg een klap op zijn neus, waardoor ook wat bloed vrij kwam. Hij wilde Daniel een klap terug geven maar op dat moment werd zijn arm vast gegrepen. Daniel keek gelijk om en hoorde Owen zijn stem. Fitz klemde zijn kaken op elkaar en stond recht. Hij gaf Owen vervolgens een stevige stoot op zijn kaak. Hij draaide zich daarna weer richting Daniel. Hij zag zijn hoofd bloedde. Het was bijna alsof Fitz het bloed kon ruiken. Hij grijnsde weer wat en ging op hem af. Hij gaf hem een ruwe duw om hem uit zijn evenwicht te werken. Weer gaf hij hem een stoot. ''Maak je maar zorgen over jezelf'' Zei Fitz met een brede grijns tegen hem.

Cameron besloot op het strand te wachten, toen bedacht ze zich dat Owen en Daniel achter de strandtent zaten. Rustig liep ze erheen, ze had geen idee wat zich afspeelde achter de strandtent.

Daniel viel neer op de stenen achter het strandtentje. Hij stond al snel weer op en liep gauw naar Owen die achter Fitz op de grond lag. Hij duwde Fitz ruw tegen het muurtje van de strandtent aan en ging bij Owen op zijn hurken zitten.

Owen zijn blik schoot naar Daniel die wat riep. Maar gelijk daarna kreeg hij een stoot tegen zijn kaak, er zat zoveel kracht achter dat Owen achterover in het zand klapte. Hij kneep zijn ogen dan ook even dicht terwijl zijn hart sneller begon te slaan van angst. Hij voelde een paniekaanval opkomen. ''Daniel..'' Zei hij met een snelle ademhaling. Hij zag het bloed bij zijn hoofd en slikte eens. ''Stop met vechten..'' Zei hij zacht tegen hem terwijl hij een hand op de plek van zijn hart legde. Daniel bloedde.. Dit kon toch niet waar zijn. Dit wilde hij niet. Hij probeerde zichzelf weer rustig te krijgen.

Fitz keek met een brede grijns naar Daniel die op de grond terecht kwam. Hij stond al snel weer op en haaste zich naar Owen toe. Daarvoor duwde hij hem nog even tegen het muurtje aan. Fitz kwam met zijn rug tegen het muurtje. Maar heel hard kwam het niet aan. Fitz ging met een hand langs zijn neus waar nog wat bloed uit kwam. Hij keek vervolgens om naar Owen die op de grond lag met een paniek aanval en Daniel die bloedde. Langzaam aan deed hij wat stappen naar achteren. Nog even genoot hij van dit uitzicht waarna hij weg liep van hen. Hij grijnsde dan ook nog even wat. Hij ging terug naar zijn kamer in de villa.