De keuken

Ze moest lachen om Daniel zijn opmerking gelukkig woonde er ook nog leuke mensen in dit huis. Ze wist niet hoe ze het hem moest vertellen ja er was gisteren nog wel iets gebeurd na zijn vertrek maar ze had geen zin om er over te praten. Bij de gedachte alleen al aan Fitz werd ze weer boos ze keek weg van Daniel 'Nee niet echt' zei ze een beetje afwezig en nam een hap van haar appel.

'Ah,' zei hij en keek haar nog een keer aan. 'Niks dus,' hij glimlachte en gooide toen zijn appel van een afstandje in de prullenbak. 'Ook een slokje rum anders?' Vroeg Daniel.

Ze voelde zich schuldig dat ze dit achter hield voor hem na wat er gisteren middag was gebeurd. 'Nou misschien was er toch wel iets gebeurd' zei ze aarzelend. Ze sloeg het aanbod van de rum niet af dat kon ze nu wel gebruiken ook al vond ze het niet lekker 'Ja graag' zei ze toen.

Daniel gaf de rumfles aan Nina en glimlachte, al gauw werd zijn gezicht weer serieus 'wat was er dan gebeurd?' Vroeg hij en bleef haar aan kijken tot ze antwoord gaf.

Ze nam de fles van Daniel aan en nam een slok ze trok daarbij een zuur gezicht, toen zette ze de fles op tafel en slaakte een diepe zucht. Ze dacht aan Cameron ze maakte zich zorgen om haar ze begon te vertellen 'Toen ik gisteren de strandtent ik kwam lopen zag ik jou en Owen samen dansen, ik heb jullie samen gelaten. Maar Cameron die zat op een barkruk een beetje voor zich uit te staren het leek niet goed met haar te gaan. Ze is uiteindelijk de deur uit gerend en ik ben haar achterna gegaan, ik vond haar op het strand. Een jongen die ik niet kende die nam haar mee naar de villa ik ben er achter aan gelopen, de hele weg commandeerde hij me alsof ik een stuk vuil was. Ik denk dat het die jongen is die die middag hier in het huis had gevochten.' ze was even stil en keek Daniel aan. 'Sorry dat ik je het niet eerder zei, maar ik maak me zo'n zorgen om Cameron. Ze heeft vannacht op zijn kamer geslapen, hij heeft haar naar zijn kamer gebracht.' eindelijk ze had het iemand verteld, Daniel zou haar wel begrijpen ze wist niet wat ze moest doen en of ze wel goed gehandeld had vannacht.

Hij keek even naar de grond maar keek toen weer in haar blauwe ogen. Daniel dacht even na over de jongen en het gevecht. Het was Fitz, het begon tot hem door te dringen. 'Hij zat toch niet te flirten met haar?' Vroeg hij gauw.
Daarna zuchtte hij, hij moest niet zo met die Fitz bezig zijn. 'Maak je niet druk, anders ga je zo toch even langs om te kijken hoe het met er gaat. Ze gaat echt niet dood hoor,' zei hij vriendelijk. 'Maar, wat was er met Cameron?' Hij vroeg het zich af aangezien hij walgde van Fitz. Misschien had hij wel een plan bedacht om haar zo misselijk te maken dat hij haar wel naar huis moest brengen.

'Ik ga denk maar even naar haar toe,' zei hij en wreef over Nina's haar waardoor het in de war zat. Hij glimlachte en verdween uit de keuken.

Ze moest lachen om de eerste reactie van Daniel 'Mag hij niet flirten met haar? Heb jij stiekem ook een oogje op haar?' vroeg ze lacherig. 'Ga je anders mee even kijken hoe het met haar gaat?' vroeg ze en ze keek hem aan, ze wist niet of hij daar wel zo'n zin in had. Ze dacht na, eerlijk gezegd wist ze zelf ook niet wat er met Cameron was 'Ik denk dat het de alcohol was' zei ze. Ze dacht na over gisteren avond ze kreeg kippenvel als ze aan die gast dacht, wat een koele kikker. Ze had niet gemerkt dat Daniel al weg was, zat er niets anders op dan ook die kant op te gaan.

Het duurde niet lang of Fitz kwam de keuken binnen. Voor een moment bleef hij in de deur opening staan en keek hij in het rond. Er was niemand te zien. Lekker rustig dus. Fitz liep verder de keuken in en richtte zich op de koelkast. Kalm haalde hij er een blikje energy drank uit. Het maakte hem niet uit dat het ochtend was, als hij maar iets te binnen kreeg. Hij had dan ook enkel die simpele luie dag broek aan waardoor zijn boven lichaam gewoon zichtbaar was. Niet dat het hem iets uitmaakte als iemand het zag. Kalm nam hij een slok van het blikje terwijl hij de koelkastdeur sloot.

Ze hoorde geluid in de keuken, ze stapte binnen en zag Fitz daar staan met alleen een broek aan. Even bleef ze staan en keek naar zijn lichaam, snel herpakte ze zichzelf 'Hoi' begroette ze Fitz. Ze liep naar de koelkast en pakte er een flesje water uit, toen ging ze op het aanrecht zitten.

Fitz hoorde ineens een hoi achter zich. Een meisjes stem. Fitz keek om naar haar en zag dat het het meisje was dat bij hem in de kamer had gezeten nadat ze Cameron terug naar de villa hadden gebracht. Fitz stapte opzij zodra ze bij de koelkast kwam. ''Morgen'' Reageerde hij met een licht grijnsje op haar. Voor een moment gleed zijn blik over haar lichaam waarna hij zich weer tot haar gezicht richtte. Nadat ze een flesje had gepakt zette zich op het aanrecht. Fitz keek kalm richting haar terwijl hij een slokje uit zijn eigen blikje nam. ''Niet meer boos op me?'' Vroeg Fitz flauwtjes aan haar.

Ze keek hem aan dit was dus de jongen uit de verhalen van Owen, hij leek haar nu best vriendelijk uit. Ze keek hem vragend aan toen hij haar vroeg of ze niet meer 'was ik dat ooit geweest dan?' vroeg ze en ze keek hem met een grijns aan.

Fitz zette zich met zijn blote rug tegen de rand van het kookeiland aan dat zich tegenover het aanrecht bevond waar Nina op zat. Zo stond hij tegen over haar. Fitz grinnikte even door haar reactie op hem die ze ook met een grijns uit sprak. ''Je leek me niet zo leuk te vinden de vorige keer'' Reageerde Fitz kalm op haar. Hij nam ondertussen weer een slokje uit zijn blikje.

Hij stond nu recht voor me, ze leunde naar achteren zodat ze met haar rug tegen de muur leunde. Ze opende het flesje water en nam er een slok uit en keek toen de jongen weer aan. 'dat klopt, vond ik ook niet.' zei ze rustig en zette het flesje water naast haar neer.

Fitz keek kalm toe hoe ze een slokje nam uit haar flesje water. Ze antwoordde daarna op zijn woorden. Fitz grijnsde wat. ''Vond hm?'' Reageerde hij flauwtjes op haar. Hij keek voor een moment omlaag naar zijn blote boven lichaam waarna hij algauw weer aan keek. ''Nu dus niet meer?'' Vervolgde hij zijn woorden met een grijnsje zichtbaar op zijn mond. Hij nam daarna het laatste slokje uit het blikje. Hij drukte blikje daarna in mekaar waarna hij het weg mikte in de prullenbak.

Ze had het kunnen verwachten dat hij flauw op haar ging reageren 'vond, dus kijk maar uit dat dat niet veranderd in vind' zei ze met een knipoog. Al die tijd stond hij in een ontblood boven lichaam en hij stond zich dan ook voor even zichzelf te bekijken. 'Ziet het er nog allemaal goed uit' zei ze met een knikje naar zijn borst.

Fitz had naar haar woorden geluisterd. Het maakt hem niet uit als het in vind veranderde. Er waren al genoeg mensen die hem toch niet mochten. Terwijl hij zijn blikje had weg gegooit vroeg het meisje of het er allemaal nog goed uit zag. Kalm keek Fitz richting haar. ''Dat mag jij bepalen'' Zei hij kalm tegen haar. Hij was dan niet het leukste type wat je tegen kon komen, maar zijn lichaam loog er niet om. Hij zag er gewoon goed uit.

Hij reageerde niet op me opmerking, het zou hem vast helemaal niets uitmaken als het een vind zou worden. Ze wiebelde met haar voeten en keek toen naar de jongen, ze bekeek hem even en deed alsof ze moest nadenken om zijn opmerking dat zei zijn lichaam moest bepalen of het er nog goed uitzag. Toen keek ze hem weer aan 'doet mijn mening er toe dan?'

Fitz zag hoe ze zijn lichaam bekeek. Kalm bleef hij tegen de rand van het kookeiland staan en wachtte hij op haar mening. Echter kwam deze niet, niet indirect althans. Ze vroeg hem of haar mening er toe deed. ''Het is wel eens leuk om een complimentje te krijgen niet?'' Vroeg hij met een flauwe grijns aan haar. Even keek hij de keuken rond waarna hij haar weer aan keek. ''Fitz'' Stelde hij zich vervolgens voor aan haar.

Hij vond het dus wel eens leuk om een complimentje te krijgen, ze keek hem aan met een grijns op haar gezicht zoals hij ook altijd deed. 'Krijg je die nooit dan?' vroeg ze uiteindelijk. Toen hij zijn naam zei snapte ze eerst niet wat hij bedoelde 'Nina' zei ze toen ze hadden elkaar die avond nog helemaal niet voorgesteld. 'eigenlijk wist ik je naam al' ze had namelijk al zat verhalen gehoord van de anderen.

Fitz haalde zijn schouders eens op na haar vraag. ''Nee, maar ik zie wel hoe de dames kijken'' Reageerde hij op haar. Hij gaf haar vervolgens een knipoog. Het was half een flauw grapje geweest. Hij grijnsde dan ook even flauwtjes. Vervolgens stelde hij zich voor aan haar. Hij had enkel zijn naam gebruikt waardoor het wat onduidelijk kon lijken. Vooral omdat hij zijn afkorting Fitz gebruikte, als hij Mark had gezegd had ze het waarschijnlijk sneller gesnapt. Eigenlijk wist nog niemand hier dat hij eigenlijk geen Fitz heette, maargoed dat hoefde ook niet. Fitz keek voor een moment wat vragend richting Nina door haar laatste woorden. ''Gaan er verhalen rond over me?'' Vroeg hij kalm weer met een lichte grijns aan haar.

Ze luisterde naar hem en gaf hem dan ook geen antwoord over de opmerking dat de dames naar hem keken, wat wil je ook anders als je in een ontbloot bovenlijf loopt. Ondertussen pakte te een appwl uit de fruitschaal naast haar toen hij haar vroeg of er verhalen over hem rond ging 'zat' zei ze uiteindelijk en weer liet ze de grijns zien wat hij altijd deed. 'Wat hij kan kan ik ook' dacht ze in zichzelf en ze nam een hap van haar appel.

Fitz volgde haar bewegingen met zijn ogen zodra ze een appel uit de fruitschaal pakte die naast haar stond. Ze reageerde vervolgens op zijn vraag. Fitz trok even een wenkbrauw op waarna hij wat grijnsde naar haar. Ze gaf hem dan ook een grijns terug. ''Werkelijk?'' Reageerde hij op haar terwijl hij recht stond. Hij kwam vervolgens dichter tegenover haar staan. Hij zette zijn handen aan beide kanten van haar lichaam tegen het aanrecht. ''Wat voor verhalen dan wel?'' Vroeg hij vervolgens aan haar.

Nadat ze Fitz antwoord had gegeven kwam hij op haar aflopen en kwam voor haar staan, even wist ze niet wat er nu ging gebeuren maar hij stelde dus een vraag wat voor verhalen. Fitz was de vorige keer al geheimzinnig en had van die rot antwoorden dus koos Nina ervoor om hetzelfde te doen. Ze boog naar voren zodat hun gezichten erg dicht bij elkaar waren 'werkelijk ja' zei ze uiteindelijk en ze liet toen haar rug weer tegen de muur leunen. Hij vroeg haar vervolgens wat voor verhaaltjes waren, ze keek hem in zijn ogen aan 'Als ik jou dat vertel.. dan weet jij het ook' zei ze met een grijns op haar gezicht. 'vervelend he als er geen antwoord word gegeven die je wilt' zei ze lachend en ze nam een hap van haar appel.

Zodra Fitz dichter bij haar was komen staan boog ze naar hem toe zodat hun gezichten dichter bij elkaar kwamen. Kalm keek hij haar in de ogen aan. Ze reageerde vervolgens op zijn woorden waarna ze weer tegen de muur aan ging zitten. Fitz luisterde kalm naar haar woorden. Hij grijnsde uiteindelijk even lichtjes. ''Ik kan er mee leven'' Reageerde Fitz kalm op haar. Het maakte hem niets uit, er kwam niets van irritatie in hem op. Als ze het niet wilde vertellen vond hij het goed, als ze het wel wilde vertellen vond hij het ook goed. Het was ergens ook geen raadsel meer waar anderen over praatte als het om hem ging. Dat kon hij zelf ook wel bedenken. Hij hield het gesprek gewoon staande, puur verveling. ''Ben je niet meer van plan om mij te onder vragen?'' Vroeg Fitz vervolgens flauwtjes aan haar. Ze gaf hem een uitdrukking die hem wel aan stond. Zo wist hij al twee aantrekkelijke dames op te noemen in de villa. Zowel Nina als Cameron.